چکیده: دهانه‌های هوای فراصوتی که در کنار بال یا بدنه یک جسم پرنده نصب می‌شوند، در معرض جریان هوای کم انرژی لایه مرزی قرار می‌گیرند که با بکارگیری یکی از روش‌های کنترل لایه مرزی به نام منحرف‌کننده از ورود این نوع جریان هوا جلوگیری می‌شود. وقتی دبی جرمی ورودی کمتر از میزان طراحی باشد، لایه مرزی در جلوی ورودی به سرعت رشد می کند. افزایش گرادیان فشار معکوس سبب جدایش جریان می شود. اگر هواپیما در سرعت فراصوت پرواز کند، اندرکنش شوک و لایه مرزی باعث جداشدن لایه مرزی از سطح می شود. اگر لایه مرزی بالاتر از ارتفاع منحرف‏کننده قرار داشته باشد، بخشی از لایه مرزی وارد ورودی می‏شود. وقتی جریان لایه مرزی با انرژی جنبشی کم وارد ورودی می شود، نه تنها فشار کل روی موتور کمتر می‏شود بلکه افت فشار (بعد از آنکه لایه مرزی با جریان دارای شتاب زیاد خارج از لایه مرزی ترکیب شود،) بیشتر می شود و در نهایت منجر به ناپایداری ورودی می شود. در این پژوهش با توجه به عدم وجود اطلاعات کافی در مراجع، تلاش بر این است که در وهله اول به کمک هندسه یک نوع دهانه ورودی فراصوتی انتخاب شده از نوع تراکم خارجی با سطح تراکمی رمپ، در حالت دوبعدی و سه‌بعدی عملکرد ورودی مورد بررسی قرار گیرد. سپس، تأثیر بکارگیری یکی از روش‏های کنترل لایه مرزی جریان به نام منحرف‌کننده در دهانه ورودی سه بعدی با سه ارتفاع مختلف (02/0، 04/0 و 06/0 متر) مدل‏سازی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. انتظار می‏رود که خروجی این پژوهش امکان بهبود عملکرد ورودی هوا با کمترین میزان معایب (افزایش افت فشار و اعوجاج ) را فراهم سازد. نتایج نشان داد که با افزایش ارتفاع منحرف‌کننده، ضریب اعوجاج کاهش، بازیافت فشار کاهش و ضریب پسا افزایش می‌یابد و بالعکس. در نتیجه، ارتفاع مناسب منحرف‏کننده لایه مرزی باید بعد از در نظر گرفتن دامنه مانور برای هواپیما، سرعت پرواز و دبی جریان متراکم ورودی است